نکتهی بعدی در زمینهی جشنهای مربوط به سالگرد ولادت ائمه در رادیوست. جشن باید شاد باشد؛ منتها جشن ائمه را باید با شادی روز سیزدهبدر تفاوت گذاشت. اگر بنا باشد که روز تولد ائمه طوری شادی را تأمین کنیم که مثلاً در سیزدهبدر تأمین میکنیم؛ یکی بیاید لطیفهیی بگوید و جمعی را بخنداند؛ هر چند من این را منع نمیکنم، اما آن را بهحساب معارف نگذارید. البته برنامههای شما به مناسبت ولادت ائمه، اصلاً نباید جنبهی مصیبت و روضهخوانی و غم داشته باشد. اگر میخواهید تحلیل هم بکنید – که عیبی ندارد – در آن جنبههایی تحلیل کنید که این چیزها نباشد. در روزهای ولادت باید مناقب و معجزات ائمه گفته بشود؛ البته معجزاتی که قابل قبول و قابل فهم باشد و سنگی در ذهن مخاطب نیندازد.