خانواده کوچکترین نهاد اجتماعی و در عین حال قوی ترین نهاد انسان سازی است چرا که سرچشمه های آغاز حیات انسان در آن شکل میگیرد. شکل گیری شخصیت فرد در خانواده رقم میخورد و روحیه فرد تا حد زیادی به مناسبت داخل خانواده بازمیگردد. اگر فرد در یک خانواده پویا و با نشاط رشد یابد از افسردگی و خمودگی به دور است و در بسیاری از عرصه های زندگی فردی و اجتماعی موفق عمل میکند.
اهمیت وجود شادی و سرزندگی در خانواده وقتی بیشتر میشود که خانواده را به عنوان عضو مهمی از جامعه در نظر بگیریم که هر چه خانواده ها شادتر باشند، جامعه ای فعال تر و پویاتر خواهیم داشت. وقتی از شادی و نشاط حرف میزنیم مقصودمان خوشیهای آنی مخرب نیست بلکه سرخوشی و شعفی است که از درون اعضای خانواده مخصوصا زوجین نشات میگیرد.
توجه به پدیدههای نشاط انگیز
برخی افراد را میبینیم که در دنیای روزمرگی و زندگی ماشینی به شدت غرق شده اند و یا ذهن خود را به شدت درگیر نقاط تاریک و منفی زندگی کردهاند، این افراد فرصتها را برای دیدن و لذت بردن از شادی های بزرگ و کوچک زندگی از دست میدهند، مدام به دنبال خوشبختی میدوند در حالی که ممکن است همین حالا هم غرق خوشبختی باشند. باید به این درک برسیم که در اکنون و حالا زندگی کنیم، تجربیات ناموفق گذشته و حسرتها را رها کنیم و با نگرانی برای آینده، امروزمان را تباه نسازیم.
شادی و نشاط چیزهای عجیب و غریبی نیستند، تنها باید نگاه خود را به زندگی تغییر دهیم. چه بسا در آینده به روزهای گذشته بنگریم و متوجه شویم خوشبختی و شادی در همان روزهایی بوده است که به سادگی از کنار آن گذشتیم و مدام در انتظار شادی و خوشبختی در آینده بودیم.
شادی و رضایت از زندگی نیز همان نعمتهایی هستند که با شکرگزاری میتوانیم آن را افزون کنیم. خوشبختیهای روزمره زندگی را ساده نشماریم و بابت آن خداوند را شکر کنیم و آینده را به او بسپاریم.
معجزه صمیمیت
زن و شوهر به عنوان الگوهای فرزندان باید روابط عاطفی و صمیمانهای ابتدا میان خود و سپس با فرزندان ایجاد کنند. در خانوادهای که اعضای آن با یکدیگر صمیمی هستند و در موانع و مشکلات و شادی ها در کنار یکدیگر هستند، به ندرت غم و اندوه مجال حضور پیدا میکند.
شوخ طبعی و خنده
توصیه میشود همسران از هر فرصتی برای شوخی و خنداندن یکدیگر استفاده کنند. شوخی و خنده اندوه را میکاهد و نقش مهمی در شادکامی و طراوت خانه دارد. پیامبر خدا(ص) یکی از ویژگیهای اهل ایمان را شوخطبعی آنها میداند.
البته لازم است حد و مرز شوخی کردم را بدانیم و زیاده روی نکنیم و شوخ طبعی های ما رنگ و بوی تحقیر و توهین به خود نگیرد.
دور هم جمع شوید
ساعاتی از روز را به بهانه چای نوشیدن و بازی های دسته جمعی کنار هم بگذرانید. به یکدیگر محبت کنید و مشکلات راه کار بگذرانید و به شوخی و خنده بپردازید. همین مسایل کوچک و پیش پا افتاده است که پیوند های عاطفی میان اعضای خانواده را زنده و پویا نگه میدارد. رسول گرامی اسلام (ص) در این رابطه میفرمایند: نشستن مرد در کنار خانواده اش، نزد خداوند متعال دوست داشتنی تر از اعتکاف در مسجد من است.
زهره علوی
انتهای پیام