تحقیقات نشان می‌دهد که ازدواج در سنین پایین با افزایش ریسک طلاق همراه است. در ادامه به آسیب‌شناسی این مسئله و دلایل این موضوع می‌پردازیم.
بلوغ عاطفی و روانی ناکافی
افراد در سنین پایین ممکن است به بلوغ عاطفی و روانی لازم برای مدیریت چالش‌های زندگی مشترک نرسیده باشند.
عدم آمادگی مالی
گاه زوج‌های جوان از نظر مالی آمادگی لازم را ندارند و همین امر می‌تواند منجر به تنش و اختلاف شود.
تغییرات شخصیتی
در سنین پایین، افراد هنوز در حال رشد و تغییر شخصیتی هستند و این تغییرات ممکن است باعث ناسازگاری در آینده شود.
فشار اجتماعی و خانوادگی
گاهی ازدواج‌های زودهنگام تحت فشار خانواده یا جامعه انجام می‌شود، که می‌تواند به انتخاب نادرست و نهایتاً طلاق منجر شود.
سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که با توجه به افزایش ریسک طلاق در ازدواج‌های سنین پایین، آیا باید ازدواج در سنین پایین صورت نگیرد یا راهکارهایی برای کاهش این ریسک وجود دارد؟در پاسخ باید گفت ازدواج در سنین پایین نه تنها کاملا رد نمی‌شود، بلکه در صورت رعایت یکسری شرایط، نکات مثبت فراوانی دارد.شما را به ادامه مطلب دعوت میکنیم.
راهکارهای کاهش ریسک طلاق در ازدواج‌های زودهنگام
برای کاهش ریسک طلاق در ازدواج‌های زودهنگام، می‌توان راهکارهای زیر را در نظر گرفت:
الف. آمادگی روانی و عاطفی در زوجین، شامل
– مشاوره پیش از ازدواج: جلسات مشاوره پیش از ازدواج برای بررسی بلوغ عاطفی و روانی زوج‌ها توصیه می‌شود.
– آموزش‌های پیش از ازدواج: شرکت در دوره‌های آموزشی که مسائل مربوط به ازدواج، حقوق زن و شوهر، و مدیریت خانواده را آموزش می‌دهند.
– آگاهی از حقوق و مسئولیت‌ها: آشنایی با حقوق و مسئولیت‌های هر یک از زوج‌ها در زندگی مشترک هم می‌تواند نقش مؤثری داشته باشد.
– آموزش مهارت‌های ارتباطی: بسیاری اختلافات بین زوجین ناشی از نقص در مهارت‌های ارتباطی و حل تعارض است. بنابراین آموزش و کسب مهارت از سوی زوجین می‌تواند اثر به‌سزایی در کاهش اختلافات داشته باشد.
ب. آمادگی مالی
– برنامه‌ریزی مالی: آموزش مدیریت مالی و برنامه‌ریزی برای آینده‌ی اقتصادی خانواده می‌تواند از اختلافات برخاسته از فشارهای اقتصادی بکاهد.
– پشتیبانی مالی خانواده: در صورت امکان، حمایت مالی خانواده‌ها تا زمانی که زوج‌ها به استقلال مالی برسند، باید ادامه یابد؛ البته نه به گونه‌ای که بر تلاش‌های مرد اثر منفی داشته و یا عزت‌نفس او را کم کند.
ج. حمایت اجتماعی و خانوادگی زوج‌های جوان به دلیل تجربه‌ی کم زیستی نیاز به حمایت دارند.
– حمایت خانواده‌ها: خانواده‌ها باید از زوج‌های جوان حمایت عاطفی و روانی کنند و در حل اختلافات کمک کنند.
– شبکه‌های اجتماعی قوی: ارتباط با شبکه‌های اجتماعی و دوستانه‌ی سالم که بتوانند در مواقع بحرانی از زوج‌ها حمایت کنند.
د. توجه به سلامت روان
– ارزیابی سلامت روان: بررسی سلامت روان زوج‌ها قبل از ازدواج و در صورت نیاز، دریافت کمک‌های تخصصی توصیه می‌شود.
– حمایت روانی: زوجین باید به خدمات روانشناسی و مشاوره در طول زندگی مشترک دسترسی داشته باشند.
ه. انتخاب آگاهانه
– شناخت کافی قبل از ازدواج: صرف زمان کافی برای شناخت یکدیگر قبل از ازدواج و اطمینان از سازگاری تا حد زیادی می‌تواند در کاهش اختلافات بعدی مؤثر باشد. به‌علاوه نقایص و نیازهای آموزشی هر یک از زوجین نیز آشکار می‌شود.
– اجتناب از فشارهای اجتماعی: فشارهای موجود چه از سوی دختر و پسر(در مواردی که قبل از خواستگاری و ورود خانواده، روابط عاطفی بین دختر و پسر شکل گرفته‌است) و چه از سوی خانواده در اصرار آن‌ها به ازدواج زودهنگام، می‌تواند عواقب سوئی داشته باشد.
با رعایت این راهکارها، می‌توان ریسک طلاق در ازدواج‌های زودهنگام را کاهش داد و به ثبات و پایداری بیشتر در زندگی مشترک کمک کرد.
انتهای پیام
ملیحه طهماسبی