گسترش فحشا در جامعه (قابل توجه فعالان فضای مجازی)

إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ.[2]

«در حقيقت كسانى كه دوست دارند كه زشتكارى در ميان كسانى كه ايمان آوردند، گسترشى آشكار يابد، براى آنان در دنيا و آخرت عذابى دردناك است؛ و خدا مى‏داند و شما نمى‏دانيد.»

نكته‏ها و اشاره‏ها

1. در آيات پيشين ماجراى تهمت بزرگ بيش‏تر جلوه‏ى شخصى داشت، اما در اين آيه يك قانون كلى بيان شده است كه شامل همه‏ى موارد گسترش فحشا و زشتى‏ها و گناهان مى‏شود.

2. اين آيه نمى‏گويد: «كسانى كه اعمال زشت را گسترش دهند عذاب دردناكى دارند.»، بلكه مى‏فرمايد: «كسانى كه دوست دارند اعمال زشت گسترش يابد عذاب دردناكى دارند.»؛ يعنى دوستى اشاعه‏ى فحشا هم گناه است و اين نهايت تأكيد بر اين مطلب است.

3. «فَحشاء» در اصل در معناى عام به هر گونه رفتار و گفتارى كه زشتى آن بزرگ باشد گفته مى‏شود و در قرآن غالباً در مورد انحرافات جنسى و آلودگى‏هاى ناموسى به كار رفته است.

در اين جا مقصود از گسترش فحشا، هر گونه نشر فساد و كارهاى زشت در جامعه است.

4. گسترش فحشا در جامعه اشكال مختلفى دارد؛ از جمله تهمت ناموسى، بازگو كردن و شايعه پراكنى در مورد تهمت‏ها و دروغ‏ها، ايجاد مراكز فحشا و فساد، در اختيار گذاشتن وسايل گناه، تشويق به گناه و يا پرده درى كردن و ارتكاب گناه علنى.

5. اسلام جامعه‏ى انسانى را هم‏چون خانه و خانواده‏اى به هم پيوسته مى‏داند كه پاكى و آلودگى آن در تمام افراد اثر مى‏كند؛ از اين رو در مورد آلودگى‏هاى اجتماعى و گسترش آن حساس است و با اشاعه‏ى فحشا مبارزه مى‏كند.

آرى؛ گناه هم‏چون آتشى است كه اگر روشن شود و مهار نگردد، به نقاط مختلف جامعه منتقل مى‏شود و حريق همه جا را فرا مى‏گيرد و ديگر قابل كنترل نخواهد بود.

6. اسلام همان طور كه با آشكار كردن و گسترش فحشا و زشتى‏ها مقابله مى‏كند، بر عيب‏پوشى و مخفى كردن گناهان نيز تأكيد مى‏كند.

در حديثى از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله روايت شده كه هر كسى كار زشتى را منتشر كند، همانند كسى است كه آن را آغاز كرده است.

و در حديثى از امام رضا عليه السلام روايت شده كه فرمودند:

آن كس كه گناه را منتشر كند، خوار مى‏گردد و آن كس كه گناه را پنهان كند مشمول آمرزش الهى مى‏گردد.

7. در اين آيه براى گسترش زشتى‏ها، عذاب دردناكى در دنيا و آخرت وعده داده شده است.

عذاب اخروى اشاعه‏ى فحشا، همان دورى از رحمت الهى و خشم او و آتش دوزخ است و عذاب دنيوى آن آثار شوم فردى و اجتماعى، رسوايى، محروميت از حقّ گواهى دادن و مجازات شرعى آن است.

8. خدا از آثار مرگبار گسترش فحشا در دنيا و آخرت آگاه است، ولى شما از ابعاد اين مسئله آگاهى نداريد و هر گاه بيمارى هم‏چون سوزاك، سفليس وايدز به سراغ شما بيايد، متوجه برخى خطرهاى گسترش فحشا مى‏شويد.

و نيز خدا راه‏هاى جلوگيرى از فحشا و قوانين آن را مى‏داند و نازل مى‏كند ولى شما نمى‏دانيد.

آموزه‏ها و پيام‏ها

1. نه تنها گسترش زشتى‏ها گناه است، بلكه دوستى گسترش فحشا هم گناه است.

2. از گسترش فحشا جلوگيرى كنيد كه آثار شوم آن منحصر به كيفر اخروى نيست، بلكه در دنيا نيز گسترش دهندگان را گرفتار مى‏سازد.

3. هنوز مردم بسيارى از آثار شوم فحشا را نمى‏دانند (و گرنه از آن پرهيز مى‏كردند).

  1. . استفاده شده از تفسیر مهر.
  2. . النور، 19.
کلیدواژه‌ها:باشگاه زندگی, رسانه

پیشنهاد میکنیم این مطالب را هم بخوانید

12 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *