عشق واقعی و دوست داشتن واقعی چیست؟

طبیعی است که افراد به این فکر کنند که آیا تا کنون عشق واقعی خود را یافته اند؟ امکان دارد افراد احساسات شدیدی از نوع محبت را به یک فرد تجربه کرده باشند. اما چگونه می‌توانند متوجه شوند که این احساسات یک عشق واقعی است؟ خوشبختانه برای شناخت عشق واقعی 8 شاخص اصلی و کلیدی وجود دارد که می‌تواند به افراد در تشخیص دوست داشتن واقعی کمک کند.

برای این که افراد متوجه شوند عشق واقعی چیست؟ باید ابتدا بفهمند دوست داشتن واقعی شامل چه مواردی می‌شود. اصولا عشق واقعی یعنی شما علاقه ی وافر و تزلزل ناپذیر، شکست ناپذیر و بی نظیری به یک فرد داشته باشید. به گونه ای که زندگی بدون آن شخص برای فرد عملا غیرقابل تصور باشد.

8 شاخص اصلی و کلیدی

1- اهمیت بی قید و شرط

وقتی فرد به طور مطلق و غیرقابل انکار آن شخص را بدون هیچ انتظاری می پرستد و عاشق اوست، نشان دهنده دوست داشتن واقعی است. مهم نیست که فرد در چه شرایطی قرار گیرد، چه در روز های خوب و دلپذیر و چه در روزهای بد و غمناک، از ان فرد حمایت می‌کند و عمیقا مراقب او خواهد بود.

عشق بی قید و شرط یک عشق بدون انتظار است. فرد بدون انتظار دریافت پاسخ مساوی، به طرف مقابل عشق می‌ورزد. عشق بدون قید و شرط یک عشق بالغ است. یعنی فرد شخص را بدون خودخواهی دوست داشته باشد. به خوشبختی، سلامت، امنیت، آینده و… که مربوط به اوست، اهمیت می‌دهد بی آن که انتظاری داشته باشد و در عوض محبت هایش شروطی بگذارد.

هر اتفاقی بیفتد، از جمله ناراحت کردن، پیش آمد دلخوری، عصبانیت و دعوا و… باز هم آن فرد را دوست دارد و این دوست داشتن واقعی است. عشق واقعی عشقی است که فردی را دوست بداری و به آن عشق بورزی بی آن که انتظار بازگشت و دریافت این عشق را از او داشته باشی.

2- پذیرش و درک فرد

یکی از شاخص های عشق واقعی و دوست داشتن واقعی، پذیرش کامل فرد مقابل آن طور که واقعا هست، می باشد. افراد در عشق واقعی سعی نمی‌کنند فرد مقابل خود را تغییر دهند. (گرچه کمک می‌کنند او پیشرفت کند و در پیشرف او سهم عظیمی دارند، اما دست به تغییر او نمی‌زنند و همان گونه که او هست، دوستش دارند‌.)

در این نوع رابطه فرد سعی نمی‌کند فرد مقابل را اصلاح یا به فردی متفاوت تبدیل کند. در عوض به طور کامل با نقص هایی که وجود دارد، با عیوبی که دیده می‌شوند، همه چیز را می‌پذیرد. از داشتن او قدردانی می‌کند و او را دوست می‌دارد. گرچه در زندگی تغییرات اتفاق می‌افتند.

اما فرد برای تغییر کردن فرد مقابل خود اجباری انجام نمی‌دهد. او را با همان شخصیتی که دارد، می‌پذیرد و از او حمایت می‌کند. بر نقص های او تاکید نمی‌کند، بلکه در هر شرایطی به او کمک می‌کند و پشتیبان او خواهد بود. افکار، عقاید و عادات فرد مقابل را می پذیرد و برای تغییر شخصیت او تلاشی نمی‌کند. چرا که او را همان طور که هست دوست می‌دارد.

3- صحبت درباره هر چیزی

فرد وقتی عشق واقعی خود را پیدا می‌کند، می‌تواند درباره هرچیزی که دوست دارد، صادقانه صحبت کند و این دوطرفه است. به این منظور که هردوطرف می‌توانند درباره هرچیزی که دوست دارند، صحبت کنند و ترسی از قضاوت و یا نگرانی درباره تفکر فرد مقابل یا عوض شدن دیدگاهش نداشته باشند.

در رابطه ای که دوست داشتن واقعی وجود داشته باشد، افراد مسائل را از هم پنهان نمی‌کنند و ترسی از گفتن حرف های خود ندارند. آن ها از نشان دادن ضعف های خود هراسی ندارد و به همدیگر در بهبود این ضعف ها کمک می‌کنند. در زندگی افراد خیلی حرف های خود را نمی‌زنند، خیلی کارها را انجام نمی‌دهد، چرا که ترس از قضاوت شدن دارند.

اما در یک رابطه که عشق واقعی را پیدا کرده باشند، از تمامی مسائل چه کوچک چه بزرگ صحبت می‌کنند و برای حرف های هم احترام قائل می‌شوند. هم را تمسخر نمی‌کنند و در عوض به هم ارزش می‌بخشند.

4- خود بودن

انسان در طول روزمرگی هایش سعی میکند نقابی بر روی خود واقعی اش کشیده و وانمود کند. در حالی که هر فرد یک انسان منحصر به فرد است و توانایی ها و زیبایی های مخصوص خود را دارد. افراد وقتی عشق واقعی را پیدا کنند، ترسی از آن که کاملا خودشان باشند، نخواهند داشت.

افراد تظاهر به کسی نمی‌کنند که نیستند. دوست داشتن واقعی این اجازه را به افراد می‌دهد که بدون قضاوت شدن، خودشان باشند و طوری رفتار نکنند که منعکس کننده خود واقعیشان، علایقشان، سرگرمی هایشان و… باشد. یک عشق واقعی وقتی به دست می آید که افراد در آن تظاهر نکنند و خودشان باشند. همه ما ضرب المثل خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو را به خوبی حفظیم و بارها شنیده ایم.

در یک رابطه که دوست داشتن واقعی وجود داشته باشد، افراد با پذیرش واقعی فرد مقابل باعث افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس او می‌شوند و فرد کم کم در تمام مسیر زندگی سعی می‌کند منحصر به فرد بودن خود را بپذیرد و از خودش بودن دوری نکند.

وقتی فرد توسط فرد دیگر همان طور که هست، پذیرفته می شود و تظاهر به شخص دیگری بودن نمی‌کند، برای بهبود فردیت خود نیز تلاش می‌کند. عشق واقعی انسان را به تلاش برای بهبود خود وا می‌دارد و این بهتر شدن، باعث پیشرفت کلی رابطه می‌شود.

هر وقت عاشق می‌ شویم، همیشه تلاش می‌ کنیم تا تبدیل به فردی بهتر شویم، وقتی تلاش می‌ کنیم بهتر از فردی که هستیم شویم، همه چیز اطراف ما هم بهتر می‌ شود.

5- وجود احترام متقابل

برای تجربه کردن یک عشق واقعی و احساس دوست داشتن واقعی، باید سطح بالایی از احترام، مهربانی، فداکاری و…بین دو فرد وجود داشته باشد. افراد می‌توانند با هم همدردی و همدلی کنند. پشتیبان و تکیه گاه هم باشند و مشاجرات را طوری حل کنند که سازنده و کارآمد باشد و به نظرات و نیازهای یکدیگر احترام بگذارند.

در یک رابطه عاشقانه افراد به هم احترام می‌گذارمد و این احترام تنها هنگامی که فقط خودشان هستند بروز نمی‌دهد. آن ها در جمع و پیش دیگران نیز این احترام را بروز می‌دهند و حرف ها و خواسته های فرد مقابل را محترم می‌شمارند. احترام متقابل کلید تداوم یک رابطه است.

احترام متقابل باعث آسان تر شدن حل مشکلات و پذیرفتن فرد مقابل می‌شود‌. احترام متقابل به خصوص در رابطه زناشویی یک اصل مهم در زوج درمانی است و اصولا در افراد برای زدودن قالب های ذهنی درباره این مسئله از طرحواره درمانی استفاده می‌کننند. اگر افراد به هوش، عقل و خیرخواهی، نظرات و راهکار های فرد مقابل احترام بگذارند، احتمال حل اختلافات بالا می‌رود و در نتیجه افراد در رابطه به هم نزدیک تر می‌شوند.

همانطور که عشق بدون احترام ناپایدار و بی ثبات است، احترام بدون عشق نیز خشک و بی روح است.

6- ارزش های مشابه

افراد برای آن که یک عشق واقعی یا دوست داشتن واقعی را تجربه کنند، باید اخلاق و ارزش های آنان باهم مشابه و هماهنگ باشد. در حالی که ممکن است تفاوت هایی نیز وجود داشته باشد. شاید اختلافاتی مانند جایی که بزرگ شده اند، فرهنگ خانواده، شاید اختلاف مالی و…داشته باشند اما باید در اصل مسائل اختلافی نداشته باشند.

عشق واقعی به این معناست که در تشخیص درست و غلط هم نظر باشید و در این مورد اختلافی نداشته باشید. در کل داشتن یک اصول مشابه ، از اصول عشق واقعی است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد شباهت هایی فراتر از خصوصیات شخصیتی اصلی نیز وجود دارد.

برای مثال می توان به یک مطالعه اخیر در مورد زوج ها توسط پائولینا جوچز از دانشگاه ورشو و همكارانش نشان داد كه زنان وقتی با شریک زندگیشان شباهت بیشتری از لحاظ رفتاری و ارزشی داشتند در روابطشان شاد تر بودند. در هر صورت در ازدواج شباهت ها در کنار تفاوت ها مهم است.

7- خوشحالی دوطرفه

آیا خوشحالی فرد مقابل باعث شادی شما خواهد شد؟ آیا غافلگیر کردن او و یا انجام کاری که دوست دارد و او را خوشحال می‌کند، باعث شادی شما هم خواهد شد؟ برای این که افراد یک عشق واقعی را تجربه کنند، نیاز است که به احساسات و عواطف واقعی خود توجه کنند. خوشحالی دو طرفه حدودا از سرد شدن رابطه و آسیب های آن جلوگیری می کند.

وقتی افراد و شریک زندگیشان هردو برای شادی طرف مقابل خود تلاش کنند، نشان دهنده عشق واقعی و دوست داشتن واقعی می‌باشد. در رابطه عاشقانه سالم هردو فرد برای رضایت و خوشحالی طرفین تلاش می‌کنند و برای کمک به فرد مقابل از هیچ راه درستی دریغ نمی‌کنند.

8- تیم

وقتی فرد عشق واقعی و دوست داشتن واقعی را در رابطه داشته باشد، کاملا متعهد، وفادار و فداکار خواهد بود. با عشق واقعی فرد با شریک عشقی خود به عنوان یک تیم متحد کار خواهند کرد و زندگی یکدیگر را برای بهتر شدن غنی سازی می‌کنند.

در یک رابطه عاشقانه و واقعی، افراد به جای شیوه ی خودخواهانه و به جای من، به ما و همکاری فکر می‌کنند. در یک رابطه سالم عاشقانه افراد برای پیشرفت فردی خود فضا دارند. اما در عین حال، شریک عشقی خود را جزوی از زندگی خود می‌بینند. هنگامی که به اینده فکرمی‌کنند، رویا پردازی می‌کنند و فانتزی می‌سازند، شریک عشقی خود را نیز در کنار خود می‌بینند و در تمام لحظات زندگی او را حضور می‌دهند.

در یک رابطه که عشق واقعی در آن وجود دارد، افراد باعث دلگرمی هم می‌شوند و در تمام مراحل سخت از هم مشورت می‌گیرند. درد فرد دیگر را درد خود، شادی او را شادی خود می‌دانند. هیچ یک از آن ها به طور فردی تصمیم گیری نمی‌کند و از این که با شریک عشقی خود مشورت می‌گیرد شاد و با عزت نفس است.

وقتی کسی عمیقا عاشق تو باشد، به تو قدرت می‌ دهد و وقتی تو عمیقا عاشق کسی باشی، به تو شهامت می‌ دهد.

در کل در یک رابطه، وجود عشق واقعی مهم است. افراد در این مواقع با وجود یک شخص احساس دلگرمی می‌کنند و با وجود آن فرد و ارتباطی که با او دارند، اعتماد به نفس می‌گیرند. یک عشق واقعی، عشقی است که افراد درکنار آن فرد بیشتر خود را دوست داشته باشند.