خانمها این استعداد را دارند که در آنِ واحد نقشهای متفاوتی ایفا کند
شما میدانید که در بین بازیگرها، زنها نیاز به تمرین کمتری دارند برای اینکه یک بازیگر ماهر بشوند تا مردها. انگار زنها راحتتر میتوانند حس بگیرند و نقش ایفا کنند و توی نقش خودشان فرو بروند. شاید برای ما مردها خیلی عجیب باشد که چرا نقشپذیری در زنها اینقدر بالاست؟ این استعداد زنهاست!
یک مادر این توانایی را دارد که در آنِ واحد مثلاً برای کودک سه سالۀ خودش یک نقشی ایفا کند و همان موقع، نقش متفاوتی با برای کودک ده سالۀ خودش ایفا کند! یا این توانایی را دارد که یک نقشی را در ارتباط با دخترش و نقش متفاوتی را در ارتباط با پسرش ایفا کند و بعد، نقش متفاوتتری را با همسر خودش ایفا کند و اگر شغل بیرونی هم داشته باشد یک نقش دیگری را هم آنجا ایفا کند. این توانایی و استعدادی است که خداوند به خانمها داده است و این استعداد بانوان را نباید کم گرفت!
بر اساس همین توانایی و استعداد است که میتوان گفت، زنها مسئولیت بیشتری در خانه و حتی در جامعه دارند. یکی از این مسئولیتهای اجتماعی هم موضوع حجاب است که بهوسیلۀ آن میتوانند روابط زن و مرد را مدیریت کنند. این ناشی از توانمندیهای زن است. مقام معظم رهبری در یکی از بیانات خود میفرمود «در مجموع، زن قدرتمندتر از مرد است!» (من در محاسبات نهایی، زن را قویتر از مرد میدانم. اعتقادم این است [که] مرد هارت و هورتش زیاد است، اما آنکه بالاخره در یک مقابله، اگر این مقابله طول بکشد، پیروز خواهد شد زن است؛ یعنی زن بالاخره با روشها و وسایلی که خدای متعال در اختیار و طبیعت او گذاشته، بر مرد غالب میشود؛ این یکی از زیباییهای طبیعت و از اسرار خلقت است؛ بیانات در دیدار شورای مرکزی جمعیت زنان 15/2/71)
زنان اگر از قدرت خودشان و از توانمندیهای خودشان استفاده کنند و مسئولانه با شوهر خودشان برخورد کنند، میتوانند بر شوهر خودشان تأثیر بگذارند.
قدرت و توانمندی زن بیشتر است، لذا مسئولیتش هم بیشتر است
وقتی قدرت و توانمندی زن بیشتر باشد، معنایش این است که مسئولیتش هم بیشتر است و انسان وقتی از انجام مسئولیتهای خودش لذت میبرد، واقعاً دیدنی است! ولی ما فیلمها و سریالهایی که نشان بدهد انسانها-چه مرد و چه زن- از انجام مسئولیتهایشان لذت میبرند، کمتر دیدهایم. فیلمها بیشتر به این میپردازند که من کِی به راحتی میرسم؟ کِی به لذت میرسم؟ رنجهایم چطوری برطرف کنم؟ قصۀ فیلمها همهاش دفع رنج است و جلب لذّت و راحت! معمولاً کسی به این نمیپردازد که احساس مسئولیت چقدر زیباست و چقدر لذتبخش است! این در جامعۀ ما باید جا بیافتد، مثلاً یک خانم به عنوان یک همسر و یک مادر بگوید: «من دربارۀ این مرد و دربارۀ این فرزندان، مسئولیت دارم» یا «من دربارۀ این جامعه مسئولیت دارم» یا «من در ارتباط با این همسایهها مسئولیت دارم.»
باید از کودکی برای تقویت فرهنگ مسئولیتپذیری-در مقابل مسئولیتگریزی- کار کرد. مادرها باید این را به بچهها یاد بدهند و این فرهنگ بیتعهدی را باید کنار بگذاریم. این خیلی مهمتر از مقولهای مثل حجاب است.
حجاب میوۀ درخت مسئولیتپذیری است
حجاب میوۀ درخت مسئولیتپذیری است. وقتی این درخت نبود، آن میوه را چطور میخواهید بهدست بیاورید؟! میوه را که نمیشود همینجوری بدون درخت تولید کرد؟ اول باید یک درختی باشد و چند سال هم طول میکشد که درخت ثمر بدهد.
میگویید: «وقتی شما بیحجابی میکنی، به دیگران لطمه میزنید» او هم میگوید: «اصلاً به من چه؟!» همین! دیگر میخواهید با این آدمی که احساس مسئولیت نمیکند، چهکار کنید؟!
- . برگرفته از سخنان استاد پناهیان با موضوع زن و خانواده.